ساده‌ترین روش خرید دلار با ارز دیجیتال

راحت‌ترین راه خرید دلار

جوابِ ساده، خرید ارز دیجیتال معادل دلاره؛ بهش می‌گن استیبل کوین، یا سکهٔ پایدار. ولی آیا برای من مناسبه؟ یه سری مزیت‌ها داره و یه سری معایب. تصمیمش با شما.

مزیت‌ها:

• خریدش راحته و از پشت کامپیوتر و موبایل هم می‌تونی انجامش بدی.
• اگه قواعد دنیای ارز دیجیتال رو رعایت کنی، نگه‌داریش هم ساده‌تره هم امن‌تر. هیشکی غیر از خودت نمی‌تونه بهشون دست بزنه. ساده‌ش میشه: دزد نمی‌تونه بهت بزنه. ولی این امن بودن یه روی دیگه هم داره که توی قسمت معایب باید توضیح بدم.

معایب:

• ارز دیجیتاله و با اینکه ادعا می‌کنند اون خوب‌هاش پشتوانه داره، ولی نمیشه صد در صد مطمئن بود که هیچ‌وقت دی‌پگ نشه. حالا دی‌پگ چیه؟ یعنی جوری بشه که این یه دلار بره پایین‌تر یا حتی صفر بشه. اما، اونقدرها هم که فکر می‌کنید، ترسناک نیست. اینم توضیح می‌دم.
• اگه موارد امنیتی رو رعایت نکنی، دزدیدنش همونقدر که سخته، یه دفعه راحت میشه و در عرض سه‌سوت بی‌ارز میشی. یعنی کل کیف پولت خالی میشه.

نظر من

من خودم دلارهام رو همینجوری می‌خرم. چهارتا تا ارز هست که به نسبت امن هستند. یکی USDT یا همون تتر خودمون، USDC، BUSD و DAI. من سمت اولی نمی‌رم چون شایعاتی پیرامونش هست. هم اینکه می‌گن اون پشتوانه رو، اونجوری که ادعا می‌کنند، نداره و ممکنه دی‌پگ بشه. ریسکش خیلی بالا نیست چون به هر حال تتر قوی‌ترین استیبل‌کوینه و مردم بی‌خود اعتماد نمی‌کنند. هرچند تجربه ثابت کرده گاهی بی‌خود اعتماد می‌کنند. ولی مورد دومی که باعث میشه سمتش نرم، اینه که ادعا می‌کنند اگه مشخص بشه از سمت کیف پولی اومده که متعلق به صرافی ایرانی بوده، امکان فریز کردنش هست. این مورد برای من پیش نیومده، ولی به هر حال گفتم که یه بحث‌هایی هست و برای ما ایرانی‌ها یه عامل بازدارنده. و البته یه راهی هم داره که خرجش ده دلاره.

اون دو تا چی؟ فکر کنم USDC و BUSD گزینه‌های بهتری باشند، چون ضعف‌های USDT رو ندارند و از طرفی استیبل‌کوین‌های امنی هستند. پشتوانه BUSD که خود بایننسه. DAI هم امنه ولی ترجیح من نیست.

اگه پول‌تون خیلی گنده نیست و زیر پونصد ششصد میلیونه، به نظرم ارز دیجیتال راه‌حل خوبیه، ولی اگه مبلغ بزرگ‌تری رو می‌خواید ارز کنید، شاید دلار کاغذی گزینه معقول‌تری باشه.

این نظر من. تصمیمش با شما.

شروع

اول از همه لازمه که توی یه صرافی ارز دیجیتال حساب باز کنید. خودتون تحقیق کنید کدوم بهتر هستند. من با نوبیتکس و والکس کار کردم و تا حالا به مشکل برنخوردم. مطمئن باشید که از شبکه BEP20 یا BSC پشتیبانی می‌کنه. این‌ها جفتش یه چیز هستند. BSC مخفف Binance Smart Chain هست که به اختصار بهش Smart Chain هم می‌گن.

قدم اول

وارد می‌شید و احراز هویت می‌کنید. هر کدوم قوانینی دارند که خب باید انجام بدید تا حسابتون فعال بشه.

قدم دوم

واریز ریاله. چطوریه؟ احتمالا یه بخش کیف‌پول توی سایت صرافی هست که ارزهای مختلف رو نمایش می‌ده. اونجا باید ریال یا تومان هم باشه. و همونجا باید گزینه واریز داشته باشه. می‌زنی، وارد بانک می‌شی و واریز می‌کنی.

قدم سوم

حالا وارد بازارش می‌شی. چون می‌خوایم روی شبکه «بایننس اسمارت چین» کار کنیم، یکمی BNB نیاز داریم. این ارز به عنوان گس (یا بنزین) برای انجام تراکنش‌ها لازمه و خودش هم ارزش داره. کارمزدها پایین هستند ولی اگه BNB اضافه‌تر بخرید هم فکر بدی نیست. هم ارز خیلی خوبیه، هم اینکه دیگه لنگ گس نمی‌شید. الان که دارم این رو می‌نویسم قیمت BNB حدود ۱۱ میلیونه. شما یه میلیون که بشه یک دهم BNB بخری، برای تراکنش‌هامون گس داری و از طرفی اضافه هم میاری. هر تراکنش بسته به جفت ارز معمولا کمتر از یک دلار کارمزد داره. حالا اگه اضافه اومد حروم میشه؟ ابدا. هر وقت خواستی می‌تونی اضافه‌ش رو ریال کنی.

قدم چهارم

حالا اصل پول رو می‌خوایم دلار کنیم. نوبیتکس USDC نداره ولی BUSD رو اضافه کرده و خب به نظرم بهترین گزینه‌ست. اگه صرافی شما فقط تتر یا DAI داشت چی؟ می‌تونی یا تتر بخری یا DAI. اگه با نگه داشتن این ارزها مشکلی نداری که هیچی، ولی اگه می‌خوای USDCش کنی، بعد می‌تونی توی کیف پول تبدیلش کنی. البته اینجوری یکم خرجت بالاتر می‌ره و هر دلاری یکم گرون‌تر پات در میاد. مثلا الان که دارم این رو می‌نویسم، هر ۱۰۰۰ تتری میشه ۹۹۸ تا USDC. خیلی هم بد نیست ولی توی مبلغ‌های بالا خب شاید خیلی باب میل نباشه.

خلاصه که یه جوری خرید کنید که لازم نباشه مدام ارزها رو تبدیل کنید، چون پاتون گرون در میاد.

به هر حال. می‌ری توی بازار صرافی‌ت و با چند تا کلیک ساده، اون ارزی که می‌خوای رو می‌خری. الان توی کیف پولت دلار و BNB داری. باید جفتش رو به کیف پولت ارسال کنی تا جاش امن باشه.

ساخت کیف پول

نظر من اینه که کیف پول رو روی موبایل نصب کن، ولی یه سری قوانین رو برای امن بودن رعایت کن.

قوانین امن بودن در دنیای ارز دیجیتال

همونقدر که این دنیا رو می‌شه امن‌ترین مکان برای سرمایه‌مون دونست، چون احدی توان دسترسی به کیف پولمون رو بدون خریت کردنمون نداره، همونقدر هم خریت‌های به ظاهر ساده و بی‌خطر می‌تونه باعث به فنا رفتن کل سرمایه بشه. اینجا یه لیست از بایدها و نبایدها میارم.

اول از همه اینکه شما وقتی کیف رو نصب می‌کنید، یه ترکیبی از کلمات (معمولا ۱۲ تا) از برنامه دریافت می‌کنید. این ۱۲ تا کلمه راه ورود به حساب شماست. بریم سراغ بایدها و نبایدها.

• ۱۲ تا کلمه بود گفتم؟ بگم که قابل تغییر نیست و هرکسی اون رو داشته باشه کیف پول شما رو با تمام موجودیش داره. و معمولا اگه کسی بهش دسترسی پیدا کنه زیر یه دقیقه کل پول‌هاش رو خالی می‌کنه. پس این دوازده کلمه رو به کسی ندید، حتی عزیزترین و مطمئن‌ترین فردی که می‌شناسید. توی تلگرام و واتساپ و یه نوت ساده‌ی Notepad و این‌ها ذخیره نکنید یا نفرستید. بهترین کار اینه که دو تا تیکه کاغذ بردارید، شش‌تاش رو روی این و شش‌تاش رو روی اون یکی بنویسید و اون‌ها رو جاهای جدا از هم و امنی بذارید. بهتره که بک‌آپ هم داشته باشید. یعنی یه رونوشت از هر کدوم از اون دو تا شش تا کلمه داشته باشید و اون‌ها رو هم جاهای امنی بذارید.
• یه راه دیگه‌ش استفاده از برنامه‌های مدیریت پسورده. این‌ها امن هستند ولی خب باید کار باهاشون رو بلد باشید. من Lastpass رو ترجیح می‌دم. خیلی ساده‌ست. اصلا کلا به درد می‌خوره.
• بعضی وقت‌ها یه سری ایمیل برات میاد که میگه من از تیم پشتیبانی تراست والت هستم و برای رفع مشکل، یا برای اینکه بهتون جایزه بدیم چون برندهٔ مسابقه‌ای شُدید که توش شرکت نکردید، باید ۱۲ تا کلمه رو بدید. ببینید، این ۱۲ کلمه رو حتی نباید توی ذهن خودتون هم تکرارش کنید چه برسه برای کسی بفرستید. اینا همه‌ش کلاه‌برداریه. این دوازده کلمه رو به کسی ندید! اینقدر من رو حرصم ندید تو رو خدا.
• پول‌هاتون روی شبکه‌ست، پس پاک شدن یا نشدن کیف پول تاثیری روی موجودی حساب شما نداره. حتی می‌تونید بعد از اینکه پول‌ها رو واریز کردید به کیف‌تون، اگه باهاش کاری ندارید، برای اینکه خیال‌تون راحت بشه، کیف پول رو از روی سیستم یا موبایل پاک کنید. با اون دوازده تا کلمه هر وقت خواستید می‌تونید به پول‌تون دسترسی داشته باشید.
• ولی اگه ۱۲ تا کلمه رو گم کنیم چیکار باید بکنیم؟ بهترین کار اینه که آرامش خودتون رو حفظ کنید و بعدش با پول‌ها خداحافظی کنید. بله، اگه ۱۲ تا کلمه رو به هر شکلی فراموش یا گم کنید، دیگه هیچ احدی نمی‌تونه پول‌هاتون رو برگردونه. همونقدر که نسبت به دور-از-دسترس-دیگران بودنش اهمیت می‌دید، به در امان بودنش هم اهمیت بدید.
• ما برای شبکه BSC که گفتم یه آدرسی داریم که با 0x شروع میشه. این آدرس پابلیک/عمومی شماست. این رو می‌تونید به بقیه بدید، سیو کنید، توی تلگرام برای خودتون یا بقیه بفرستید. پابلیک هست دیگه. ولی هر کسی داشته باشه می‌تونه بفهمه که موجودی شما چقدره و از کجا براتون پول اومده و به کجا رفته.
• اون دوازده کلمه رو به کسی ندید. باشه، دیگه نمی‌گم. بریم سراغ بایدِ بعدی.
• با این کیف پول که سرمایه‌تون توش هست، نه وارد بازی ایردراپ‌ها بشید، نه به سایتی کانکتش کنید (غیر از سایت‌هایی که هزار درصد مطمئنید که امن هستند که همین هم توصیه نمی‌کنم) نه باهاش تراکنش مشکوک انجام بدید. فقط بذارید برای ارسال و دریافت پول. اصلا قید انجام تراکنش باهاش رو بزنید.
• مطمئن باشید که سیستم‌تون به‌روز و پاکه. برنامه‌های مشکوک روش نصب نکردید. از Shareit و این کوفت و زهرمارها نصب ندارید و فایل APK دستی از منابع نامعتبر مثل بازار یا پوشهٔ دانلودها روش نصب نکردید. به نظر من از این نظر برای تازه‌کارها، یه گوشی آیفون از اپل امن‌تره ولی این به معنی ناامن بودن سیستم شخصی یا گوشی اندروید نیست بلکه چون توی اون سیستم‌ها دست کاربر بازتره، امکان خطا کردن بیشتره. اگه یه موبایل بی‌کار دارید، می‌تونید از اون استفاده کنید. یعنی ریست‌فکتوری کنید و بعدش هیچ برنامه‌ای غیر از کیف پول روش نصب نکنید. اگه از سیستم استفاده می‌کنید، مطمئن باشید که نسخه ویندوزتون کرک شده و غیرقانونی نیست. یا یه دیسترو لینوکسی نصب کنید.
• دُور سایت‌ها و کسایی که می‌گن توکن‌هات رو بزن به فلان‌جا تا دو برابر و سه برابرش رو برات بفرستند خط بکشید. اصلا کلا با این کیف پول دور این قضایا رو خط بکش. فقط برای گرفتن پول از صرافی و فرستادنش به صرافی برای نقد کردن ازش استفاده می‌کنیم. تمام.
• کیف پولت رو به هر سایتی وصل نکن. اصلا به نظر من به هیچ سایتی وصل نکن. اگه کانکت کردی و دیدی یه گزینه اومد و تایید کردی و کیف پولت خالی شد، دیگه تقصیر خودته.
• دور ایردراپ‌ها رو خط بکش. اگه دیدی یه توکنی اومده توی کیف پولت که صد هزار دلار هم ارزشش هست، دست بهش نزن. اینجا پول خیرات نمی‌کنند. این مدل توکن‌ها به محض فعال شدن، یه مسیر برای خرج کردن موجودی پول کیف‌پول باز می‌کنند (توی همون کد فعال شدنش) که اجازه برداشت رو بهشون می‌ده. بعدش با پول‌هات باید خدافظی کنی. پس ایردراپ و فعال کردن توکنی که نمی‌شناسی غدغن.
• به هیچ لینکی اعتماد نکن.

هر چیزی رو چند بار گفتم و خودم می‌دونم زیاده‌روی کردم، ولی مهم هستند. واقعا مهم هستند.

اگه این‌ها رو رعایت کنی دیگه محاله کسی بتونه دست به کیف پولت بزنه یا هکت کنه. درسته دنیای دیجیتاله و هیچی ۱۰۰٪ نیست ولی پول‌هات توی این کیف پول بیشتر از پول کاغذی امنیت داره اگه فقط یادت باشه این موارد رو رعایت کنی. پس دوباره از اول بخونشون.

نصب کیف پول

روی موبایل به نظر من تراست والت (Trust Wallet) نصب کن. هم راحت‌تره هم سریع‌تر از متامسکه. روی سیستم ولی تنها گزینه متامسکه (اشتباه کردم، افزونه تراست هم اومده). برای دانلود تراست ولت روی این لینک کلیک کن.

آخرین قانون چی بود؟ به هیچ لینکی اعتماد نکن. پس چیکار کنیم؟

برای موبایل که قضیه ساده و سرراسته. استور اصلی موبایل (یعنی گوگل پلی برای اندروید و اپ‌استور برای آیفون) رو باز کن و اپ رو از اونجا بگیر. اگه نتایج جستجو گمراه‌کننده بود، به میزان امتیاز و تعداد دانلودها دقت کن. یا اینکه از طریق سایت اصلی تراست والت، وارد اپ‌استور شو. نصب از طریق فایل APK یا استورهای دیگه مثل بازار یا هر کوفت دیگه‌ای ممنوعه!

برای دانلود اپ از وب‌سایت رسمی و اصلی فقط استفاده کن. ولی مشکل اینجاست که اگه Trust Wallet رو گوگل کنی، صد تا سایت کلاهبردار هم قاطی سایت‌ها بالا میاد. من یه راه‌حل نسبتا امن دارم. اول CoinMarketCap رو سرچ کن. یا وارد سایتش شد. این سایت یه سایت مرجع برای مارکت ارز دیجتاله. بزن اینجا برای لینکش (این یه بار اشکالی نداره). اون بالا توی فیلد جستجو (سمت راست بالا) بزن Trust Wallet Token. حالا توکن تراست رو برات میاره. توی بخش لینک‌هاش، لینک سایت هم هست. اینجا امن‌ترین جا برای برداشت لینک سایت‌های مختلفِ توکن‌ها و ابزار مختلفه. فقط نرید از توی کامنت‌ها لینک بردارید. از قسمت اصلی خود سایت فقط. برداشتن لینک‌های خطرناک مثل لینک دانلود والت از طریق جستجوی گوگل هم ممنوعه.

نشانگر ماوس من توی تصویر زیر کجاست؟ این امن‌ترین روش برای رفتن به سایت توکن‌ها و ابزارهای مختلفه.

من الان سایت تراست والت رو باز کردم و دیدم که نسخه کروم هم اومده. چقدر خوب. پس روی سیستم هم همون تراست والت رو می‌تونیم نصب کنیم. روی لینک اپ مربوط به دستگاه‌تون (اندروید، iOS یا هر چی) توی سایت کلیک کنید و نصبش کنید. من روی کروم نصب می‌کنم و با هم مراحل رو انجام می‌دیم تا نحوهٔ ساخت والت رو یاد بگیرید.

بعد از نصب افزونه یا برنامه یه صفحه مثل این تصویر میاد. روی Create a New Wallet می‌زنید.

در آینده اگه کیف پول رو پاک کرده بودید و خواستید که دوباره وارد بشید از گزینه‌ی پایینی Import و همون دوازده‌تا کلمه باید استفاده کنید.

توی صفحهٔ بعدی تشکر کنید و بگید No Thanks.

صفحهٔ بعد یه پسورد برای والت انتخاب کنید. تیک رو بزنید و تایید کنید. بهتره یه پسورد قوی باشه که یادتون نره و از طرفی کسی نتونه بره سر کیف پول‌تون (و حتی اون ۱۲ کلمه رو بدزده). البته اگه یادتون رفت هم اشکالی نداره، چون اصل کار اون ۱۲ تا کلمه هست، ولی خب برای Re-Import کردن کیف پول یکم باید دردسر بکشید. در نتیجه سعی کنید که یادتون نره.

می‌رسیم به اصل ماجرا. اینجا بهتون یه هشدار می‌ده که این دوازده تا کلمه خیلی مهمه و نباید دست احدی بهش برسه. می‌گید باشه و می‌رید مرحله بعد.

اینم مثل من ول کن ماجرا نیست. بزنید روی Got it و برید به مرحلهٔ بعد.

و اینم دوازده تا کلمهٔ من. برای اون آدم زرنگی که می‌خواد وارد کنه و پول‌های من رو برداره هم بگم که یه ریال توی این کیف پول نیست. زحمت نکش.

توی صفحه‌ٔ بعدی ازتون می‌خواد که کلمه‌ها رو به ترتیب به برنامه بگید تا مطمئن بشه که یه جای امن ذخیره‌شون کردید. به ترتیب کلمه‌ها رو از یک تا دوازده انتخاب کنید و Next رو بزنید.

توی صفحهٔ بعد ازتون می‌خواد که این والت والت پیش‌فرض باشه، که خب می‌گیم باشه، هرچند می‌تونیم بگیم نه تا خیالمون راحت‌تر باشه. و یادمون می‌ده که چطوری افزونهٔ کروم رو پین کنیم. روی Open Wallet بزنید.

حالا دیگه وارد کیف پول شدیم.

شبکه‌های ارز دیجیتال

وقتی پا گذاشتم به دنیای ارز دیجیتال، گیج‌کننده‌ترین چیز برام همین شبکه‌ها بود. وقتی می‌خواستم پول ارسال کنم، کلی گزینه بود که نمی‌دونستم کدوم چی هست. حالا اینجا براتون به سادگی توضیح می‌دم تا شما مشکلات من رو نداشته باشید. توی دنیای ارز دیجیتال یا رمزارزها، ما شبکه‌هایی داریم که مستقل از هم عمل می‌کنند، هرچند بینشون پُل‌هایی وجود داره. این شبکه‌ها بستری هستند که روی اون توکن‌ها (یا همون ارزهای دیجیتالی) داد و ستد می‌شوند. مثلا شبکهٔ اتریوم، یه توکن اصلی به اسم اتر داره، که بهش Native Coin شبکه اتریوم هم می‌گن. این شبکه الان به اسم ERC20 شناخته می‌شه.

ولی غیر از توکن اصلی، توکن‌های دیگه‌ای هم روی اون شبکه وجود دارند. مثلا روی شبکه اتریوم هر کسی که بخواد می‌تونه یه توکن پیاده‌سازی کنه. روی یه سری شبکه این کار بدون اجازه امکان‌پذیر نیست ولی روی شبکه اتریوم و BSC این کار برای عموم آزاده.

روی هر شبکه، پرداخت کارمزد برای انجام معامله، معمولا از طریق توکن اصلی انجام می‌شه. برای همین روی شبکهٔ اتریوم، شما برای هر نوع تراکنش نیاز داری که مقداری اتر توی کیف پولت داشته باشی.

شبکه‌ای که ما باهاش اینجا کار داریم اسمش BSC هست. از نظر تکنیکی BSC رو بهش BEP20 می‌گن و یه شبکه‌ٔ فورک شده از اتریوم به حساب میاد. یعنی خصوصیات شبکه اتریوم رو داره. اما تفاوت اینجاست که توکن اصلی این شبکه دیگه اتر نیست. توکن اصلی این شبکه BNB هست. BNB به عنوان گس برای تراکنش‌ها روی شبکه BSC استفاده می‌شه برای همین بهتره همیشه یه مقداری BNB توی کیف پولمون داشته باشیم. فقط چون بایننس فعلا دو تا شبکهٔ فعال داره، باید مراقب باشید که BEP20 رو با BEP2 اشتباه نگیرید. ما با BEP20 یا BSC کار داریم.

استیبل کوین‌ها، مثل USDC یا USDT یا DAI معمولا روی اکثر این شبکه‌ها توکنِ مخصوص خودشون رو دارند. کافیه به CoinMarketCap مراجعه کنید، اون ارز رو جستجو کنید، و آدرس کانترکتش رو بردارید. آدرس کانترکت چیه؟ به غیر از ارز اصلی هر شبکه، بقیه ارزها با آدرس کانترکت‌شون روی شبکه شناخته و اضافه می‌شوند. مثلا آدرس کانترکت USDT روی شبکه‌ٔ BSC میشه (من مثال‌ها رو با تتر می‌زنم، ولی روش برای بقیه کوین‌ها مثل BUSD هم مشابه همینه):

0x55d398326f99059ff775485246999027b3197955

توی عکس ببینید که این توکن، روی شبکه‌های مختلف، آدرس‌های متفاوتی داره.

اگه توجه کنید، عکس یه روباه (که نماد کیف پول متامسک هست) جلوی بعضی از این آدرس‌ها هست. متامسک یه کیف پول برای ارزهای دیجیتال مبتنی بر ماشین مجازی اتریوم به حساب میاد. به عبارتی شبکه‌هایی که به نحوی از EVM فورک شدند. شبکهٔ BSC که ما باهاش کار داریم و شبکه پالیگان جزء همین دسته هستند. این اطلاعات به چه دردی می‌خوره؟ یکم دیگه براتون می‌گم.

آدرس کانترکتی که ازش حرف می‌زدیم، از نظر ساختار دقیقا شبیه به آدرس کیف پول شماست و با 0x برای شبکه BSC و کلا شبکه‌های مبتنی بر ماشین مجازی اتریوم شروع میشه.

آدرس‌های کیف پول من

شاید بگید که چرا اینقدر بعضی چیزها رو تکرار می‌کنم. پاسخش اینه که یه اشتباه کوچک، می‌تونه باعث از دست رفتن پول‌تون بشه. مثلا فرض کنید که پول رو به آدرس یا از طریق شبکهٔ اشتباهی ارسال کنید. هیچ راهی برای برگشت پول وجود نداره.

برای ارسال پول، ما قرار شد از شبکه BSC استفاده کنیم. قرار شد یکم از توکن اصلی یا همون BNB برای BSC، معادل یک میلیون تومن، برای هزینه‌های تراکنش‌ها به کیف بفرستیم، و بقیهٔ پول رو به صورت دلار با توکن‌های USDC یا USDT به همون آدرس ارسال کنیم.

ولی آدرس کیف پول ما چیه؟ روی صفحهٔ اصلی تراست والت، معمولا یه سری کوین پیش‌فرض هست. ما اینجا با BNB Smart Chain کار داریم:

ولی همونجور که گفتم بایننس دو تا شبکهٔ فعال داره. ما با شبکه BSC یا Binance Smart Chain سر و کار داریم که آدرس‌هاش با 0x شروع میشه. برای به دست آوردن آدرس کیف پول‌تون روی این شبکه، روی BNB Smart Chain کلیک کنید. توی صفحه‌ای که باز میشه روی Receive بزنید. یه کد QR به همراه آدرس نمایش داده میشه. اسکن کد، همون آدرس رو براتون میاره. یعنی اون کد و آدرسِ زیرش در حقیقت یه چیز هستند با دو فرمت مختلف.

الان آدرس کیف پول من روی شبکه BSC این میشه:

0x9fCB30f4825e1087BB714BbcEBC2f49D60726944

یه ویژگی خوب تراست والت اینه که شبکه‌های اصلی رو پشتیبانی می‌کنه. مثلا شبکه ترون رو شما نمی‌تونید روی متامسک داشته باشید، ولی روی تراست دارید.

خوبی دیگه‌ش اینه که آدرس بالا که برای شبکهٔ BSC من بود، توی تراست والت برای تمام شبکه‌های EVM مشترکه (البته این خاصیت پرایوت کی شبکه‌های مبتنی بر EVM هست). یعنی آدرس من برای شبکه پالیگان و اتریوم هم همینه. حالا اگه بعد از این همه اخطاری که دادم، پول رو روی شبکهٔ پالیگان به کیف پول‌تون فرستادید، میشه اون رو برگردوند، چون شما با همون ۱۲ تا کلمه به شبکه‌های پالیگان، اتریوم، آوالانچ و… اون آدرس هم دسترسی دارید. ولی اگه پول رو به شبکه‌ای که از پایه متفاوته، مثل ترون یا سولانا بفرستید، دیگه هیچ کاری نمیشه کرد.

حالا فرض کنیم که پول رو اشتباه به شبکه پالیگان فرستادید. اول باید یه مقداری متیک بخرید، و روی همون آدرس روی شبکهٔ پالیگان ارسال کنید. چرا متیک؟ چون متیک کوین اصلی شبکه پالیگانه و برای جابجا کردن پول به عنوان گس (بنزین) بهش نیاز دارید. بعد یا پول رو برگردونید روی صرافی و بعد به شبکه‌ٔ BSC ارسال کنید، یا اینکه از پُل استفاده کنید. البته می‌تونید روی همون شبکه هم پول‌تون رو نگه دارید، ولی به نظرم با توجه به امنیت بیشتر شبکه BSC پول رو بفرستید روی BSC و نگه دارید.

حالا پول رو فرستادید توی کیف پول، ولی نیستش. به فنا رفت؟ نه. پول‌های شما روی شبکه‌ست و به هیچ شکلی به فنا نمی‌ره، مگر اینکه خودتون یا دزدِ ۱۲ کلمه خرجشون کنه. اگه چیزی توی کیف پول نمایش داده نمی‌شه، دلیل بر نبودن پول یا توکن نیست. شما به هر حال مالک اون هستید.

باید چیکار کنیم تا موجودیمون رو ببینیم؟ آدرس کانترکت توکنی که فرستادید رو اضافه کنید.

اضافه کردن کوین یا توکن

برگردید به صفحهٔ اول تراست والت. روی منوی سه‌خط بالا-راست بزنید. توی عکسِ زیر، نشانگر ماوس من زیرش پیداست.

توی باکس جستجو، آدرس کانترکت USDT که از CoinmarketCap برای شبکه BEP20 که همون BSC میشه رو وارد کنید. آدرس چی بود؟ این:

0x55d398326f99059ff775485246999027b3197955

تصویر کوین که اومد، گزینهٔ فعال کردن رو می‌زنیم.

حالا این کوین روی شبکه BSC به صفحهٔ اصلی من اضافه شد. همونجور که می‌بینید، عبارت Smart Chain هم جلوی USDT نوشته تا نشون بده این توکن روی این شبکه‌ست.

مثلا آدرسش روی شبکهٔ اتریوم همونجور که توی سایت CoinMarketCap زده میشه:

0xdac17f958d2ee523a2206206994597c13d831ec7

اگه همونجا این آدرس رو بزنیم این تصویر میاد:

که عبارت Ethereum جلوش نوشته شده. ولی ما با شبکه BSC یا همون BEP20 یا همون Smart Chain کار داریم.

کوین‌های دیگه هم می‌تونید غیرفعال کنید که صفحهٔ اصلی شلوغ نشه.

ارسال و نقد کردن ارز دیجیتال

از صفحهٔ اصلی، کوین رو انتخاب می‌کنید. اسم شبکه رو گوشهٔ ذهن‌تون داشته باشید. مثلا برای ما USDT Smart Chain بود که همون BSC یا BEP20 میشه (قشنگ هزار بار گفتم از بس می‌ترسم سرمایه‌تون رو با یه خطای کوچک نابود کنید). روی گزینه Send می‌زنیم. این صفحه باز میشه:

همون‌جور که می‌بینید زیر تتر اسم شبکه رو هم نوشته. بررسی کنید که دارید روی Smart Chain تتر رو ارسال می‌کنید. حالا بریم سراغ دو تا فیلد یا باکسی که اینجا داریم.

توی باکس بالا، آدرس والت گیرنده که روی شبکه BSC با 0x شروع میشه رو وارد می کنید. اگه موبایل داشته باشید، می‌تونید کد QR رو از طریق دوربین موبایل اسکن کنید و دیگه نیازی به کپی و پیست کردن آدرس نیست.

این آدرس رو از کجا بیاریم؟ یا می‌خواید پول رو برای شخص بفرستید، که آدرس رو ازش می‌گیرید. یا اینکه می‌خواید نقد کنید، که وارد صرافی می‌شید، بعد وارد کیف پول صرافی می‌شید. اونجا اسم ارزهای مختلف رو گذاشته. برای مثال ما، باید USDT رو انتخاب کنید. معمولا یه گزینهٔ واریز جلوی اسم رمزارز وجود داره. اون رو که بزنید، ازتون می‌خواد که شبکه‌ای که می‌خواید پول رو ازش دریافت کنید، انتخاب کنید. شبکه‌ای که ما باهاش سر و کار داریم BSC هست که یا با همون اسم یا با اسم BSP20 یا Smart Chain توی صرافی مشخص شده. شبکه رو انتخاب می‌کنید و صرافی به شما آدرس کیف پول برای دریافت ارز رو می‌ده. اون آدرس رو توی باکس بالای کیف پول وارد می‌کنید.

توی باکس زیری هم مقدار ارزی رو که می‌خواید ارسال کنید می‌نویسید. صفحهٔ بعد، یه محاسبه می‌کنه که چقدر از ارز اصلی اون شبکه (که اینجا BNB میشه) نیاز داریم. آیا میزان لازم رو برای انجام تراکنش داریم؟ و در صورت داشتن موجودی، گزینه تاییدِ ارسال فعال می‌شه.

معمولا کمتر از ۵ دقیقه طول می‌کشه که صرافی تایید می‌کنه پول رسیده. اونجا پول رو با ریال معامله می‌کنید. دوباره میاید توی قسمت کیف پول صرافی و جلوی ریال گزینهٔ برداشت رو می‌زنید. به همین راحتی.

با همهٔ این‌ها، بد فکری نیست که این کارها رو بار اول با چند دلار انجام بدید و وقتی مطمئن شدید که همه چیز رو یاد گرفتید، اقدام کنید.

و مسأله اینجاست که پول کاغذی یا ارز؟ تصمیمش با شماست.